โรคแคงเกอร์

โรคแคงเกอร์

            โรคแคงเกอร์หรือที่ชาวสวนเรียกว่าโรคขี้กลาก เป็นโรคที่สำคัญที่สุดของการปลูกมะนาว โรคนี้แม้ว่าจะไม่ทำให้ต้นมะนาวตายโดยตรงแต่จะทำให้ต้นมะนาวทรุดโทรม ใบร่วง กิ่งแห้ง และผลผลิตเสียหาย โรคแคงเกอร์เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย Xanthomonas campestris pv.citri เป็นโรคที่สร้างความเสียหายให้กับพืชตระกูลส้มได้เกือบทุกชนิด โดยเฉพาะมะนาวซึ่งจัดได้ว่าเป็นพืชตระกูลส้มเหมือนกัน และมะนาวมีความอ่อนแอต่อโรคแคงเกอร์มากที่สุด  โรคนี้เป็นกันทุกสวนแหละครับ โรคนี้เข้าทางปากใบและทางบาดแผลได้ง่าย และสามารถฟักตัวอยู่ในดินได้นาน ดังนั้นโรคนี้จะระบาดรุนแรงเมื่อสภาวะแวดล้อมเหมาะสม เช่น อุณหภูมิพอเหมาะคือประมาณ 20-30 องศาเซลเซียส และมีความชื้นสูงดังนั้นโรคนี้มักจะระบาดหน้าฝนเป็นส่วนใหญ่

            ลักษณะอาการของโรคแคงเกอร์ สามารถเกิดได้กับทุกส่วนของมะนาว ตั้งแต่ลำต้น กิ่ง ก้าน ใบ ดอก และผล อาการบนใบ ระยะแรกจะเริ่มจากจุดกลมเล็กๆ ลักษณะใสฉ่ำน้ำ มีสีชัดกว่าสีใบปกติเมื่อขยายใหญ่ขึ้นจะมีลักษณะฟูคล้ายฟองน้ำสีเหลืองอ่อน ต่อมาจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลเข้ม แตกสะเก็ดขรุขระนูนและแข็ง ตรงกลางจะเป็นรอยบุ๋ม สีวงสีเหลือล้อมรอบแผล ถ้าเป็นมากๆจะเป็นแผลขนาดใหญ่และมีรูปร่างไม่แน่นอน  เกิดได้ทั้งสองด้านของใบ และจะมีอาการรุนแรงมากขึ้นหากมีหนอนชอนใบระบาด หากเป็นมากใบจะร่วงก่อนกำหนด

            อาการบนกิ่ง ก้าน และลำต้น มีลักษณะอาการคล้ายกันกับการเกิดที่ใบ หากเป็นรุนแรงจะเกิดรอบกิ่งเป็นปุ่มขนาดใหญ่ รูปร่างไม่แน่นอน ทำให้ต้นแคระแกร็น กิ่งก้านแห้งตาย ต้นทรุดโทรม อาจถึงตายได้ 

            อาการบนผล จะเกิดจุดฝังลึกลงในผิวของผลอ่อน แผลนูนและปรุโปร่งคล้ายฟองน้ำ มีสีเหลือง แข็ง ต่อมาเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลและตกสะเก็ด หากเป็นมากจะทำให้ผลแตกตามรอยแผลของโรค มะนาวจะให้ผลน้อย และผลร่วงก่อนกำหนด

            การป้องกันและกำจัด ส่วนใหญ่ชาวสวนใช้ยาเขียวเป็นสารกลุ่มคอปเปอร์  ชื่อการค้าก็พวก ฟังกุราน  นอกจากใช้ยาแล้วก็ควรตัดแต่งกิ่งอย่างสม่ำเสมอให้แสงแดดส่องทั่วทั้งต้น หากมีกิ่งที่เป็นโรคก็ควรตัดทิ้งไปเพราะปล่อยไว้ก็จะระบาดต่อไปอีก  ให้ปุ๋ยและน้ำอย่างเหมาะสมเพื่อให้มะนาวแข็งแรง มีความต้านทานโรคมากขึ้น ป้องกันการระบาดของหนอนชอนใบโดยใช้สารพวกอะบาแม็คตินก็ได้ผลดีโดยเฉพาะช่วงแตกใบอ่อนใหม่หนอนชอนใบจะเข้าทำลายเร็วมาก

โรคแคงเกอร์ทำให้เป็นแผลแล้วลูกแตก